Trzecie w tym roku zoomowe spotkanie Naszego Dyskusyjnego Klubu Książki poświęcone było popularnemu pisarzowi francuskiemu, którego twórczość polaryzuje krytyków i czytelników – Michelowi Houllebecqowi i jego książce Uległość. Michel Houellebecq jest poetą, eseistą, pisarzem i reżyserem. Jego pierwsza książka Poszerzenie pola walki ukazała się w 1994 r., następne to: Cząstki elementarne, Platforma i Możliwości wyspy. W 2011 r. została wydana Mapa i terytorium – książka, która otrzymała Nagrodę Goncourtów, najważniejsze wyróżnienie literackie we Francji. W 2015 r. Houellebecq napisał Uległość, a w 2019 r. Serotoninę. “Chodzi o uległość – oszałamiająca, zarazem prosta myśl…, że szczytem ludzkiego szczęścia jest bezwzględna uległość”. Bohaterem powieści jest 44-letni wykładowca literatury na Sorbonie Paris III, badacz dziewiętnastowiecznego pisarza Jorisa-Karla Huysmansa, który pod koniec życia nawraca się i zostaje oblatem, a do którego Francois przez cały czas się odwołuje i porównuje. Francois to człowiek – “samotny, dość kulturalny, a zarazem dość smutny”, jego związki z kobietami są krótkotrwałe (wyznacza je rytm roku akademickiego), a swoje partnerki-kochanki traktuje przedmiotowo. Nie nawiązuje też bliższych relacji zawodowych, zrywa wszelkie kontakty z rodzicami. Mizantrop i mizogin – “ludzkość nie tylko mnie nie interesowała, ale wręcz mierziła, nie uważałem ludzi za swoich braci […]. Chciał nie chciał musiałem jednak uznać, że ci ludzie są do mnie podobni”. Akcja Uległości rozgrywa się w 2022 roku we Francji, kiedy to do władzy dochodzi Bractwo Muzułmańskie, a prezydentem zostaje umiarkowany muzułmanin, zręczny i inteligentny polityk – Mohammed Ben Abbes, dla którego priorytetem jest edukacja i demografia. Bohater-narrator mówi o upadku chrześcijaństwa, dokonuje oceny Europejczyków i Europy, opowiada on o rewolucyjnych zmianach we wszystkich dziedzinach, jakie dokonują się we Francji w nowej politycznej rzeczywistości. Uległość to powieść z rodzaju fikcji politycznej, która podzieliła uczestników dyskusji na tych, którzy uznają Michela Houellebecqa za pisarza wyjątkowego i na tych, którzy uważają go tylko za przeciętnego. W kwietniu dyskutować będziemy o książce Jakuba Małeckiego – Horyzont.